امپراتوری رایحه ها

امپراتوری رایحه ها

مقالات عطریوم

در گذشته های دور زمانی که زنان پر از اسرار کوچک و بزرگ بودند، به انتخاب عطرها توجهی نداشتند. برای یک فرد خوش شانس زندگی ساده عبارت بود از یک بطری دو انسی که شادی آن بیشتر از داشتن معشوقه دوام می آورد. تنها سه یا چهار کارخانه عطر سازی بود و هر شخصی نگران استفاده از ویولت دو تولوس (Violettes de Toulouse) بود. همچنین دغدغه مردان انتخاب عطر با آرایشگری مناسب بود، و با رایحه آکوآ ولوا (Aqua Velva) راحی خانه میشدند.به مرور زمان کم کم شگفتی ها بیشتر شد، امروزه بیش از 400 رایحه جدید روزانه در حال تولید و ارائه به بازار هستند. حتی ممکن است در فرودگاه، شخصی به شما ادکلنی از بازیگر معروف و مورد علاقه تان را معرفی کند که تا به حال نشنیده اید. تا این اواخر، قدم زدن در بین رایحه ها در زیر زمین مغازه ها انجام می گرفت و به معنی دفع موجودات نقاشی شده و مسلح به اسپری ها با عطرهای مختلف و در جهنمی از رایحه ها بود. بعد از آن سفورا (Sephora) به تقلید از فروشگاه های زنجیره ای پا به عرصه ظهور گذاشت. فروشگاهی زنجیره ای که فرد میتوانست رایحه دلخواه را در آن بیابد و همه چیز شکلی ساده به خود گرفت، همه چیز به غیر از انتخاب.خوشبختانه استعداد انسان برای طبقه بندی رایحه ها بیکار نبوده است.شرکت بزرگ آلمانی هارمان و ریمر (Haarmann & Reimer) که اکنون نامش را به سیمریس (Symrise) تغییر داده است و با ادغام خود با رقیب سرسخت خود، دراگوکو (Dragoco)، پوستر فوق العاده ای از رایحه را تولید کرده است. شاخص اصلی آن زمان است که با شروع رایحه سرخس مانند Fougère Royale در سال 1881 آغاز شد و طیفی وسیع از رایحه ها را در بر می گیرد. رایحه هایی از گل تا چرم. البته این کار سختی است، چراکه تفاهمی متحد بر سر این موضوع و جایگاههای مناسب وجود ندارد.کمیته طبقه بندی عطر Société Technique des Parfumeurs در فرانسه، ساعت های بسیاری بر سر این موضوع به صورت محرمانه صرف کرده است. به تازگی، راه حل این مشکل را خود مایکل ادواردز (Michael Edwards) پیدا کرده است. وی که عاشق عطرهایی نادر با حس فرهیخته بود، با طبقه بندی که برای رایحه انجام داد و بسیار کاربری بود در کنار هم یک مجموعه عالی را تشکیل داد.