تجارت مشک

تجارت مشک

مقالات عطریوم

افراد کمی در عطرسازی می‌خواهند در مورد مشک صحبت کنند. لیست افرادی که نمی‌خواستند در این مقاله نامی از آنان برده شود طولانی‌تر از لیست افرادی است که با این کار موافقت کردند.این موضوع این سوال را مطرح می‌کند که : اگر مشک قانونی وجود دارد، پس این مخفی‌کاری و عدم تمایل برای صحبت در مورد آن برای چیست؟دو دلیل وجود دارد که عبارتند از: هنوز بیش‌تر مشک موجود در بازار غیر قانونی است: مقدار مشک غیرقانونی در بازار هنوز بسیار بیشتر از مقدار مشک قانونی در بازار است، و بنابراین، خطر این‌که یک عطرفروش یا سازنده‌ی عطر مشک غیرقانونی در اختیار داشته باشد بسیار زیاد است و؛  اخلاق: عطرفروشان نگرانند که توسط مشتریان به حمایت از خشونت علیه حیوانات متهم خواهند شد. غیرقانونی بودن مشکباوجود بودن مشک آهوی کوهی قانونی، هنوز بیشتر مُشک موجود در بازار غیرقانونی است. مشک سیبری تنها برای عطرسازان و عطرفروشانی در دسترس است که مجوزها و ارتباطات مناسب را داشته باشند، مراحل قانونی را طی کنند و… و بنابراین مقادیر دردسترس در بازار بسیار اندک است.هردوی مشک حاصل از طبیعت وحشی و حاصل از مزارع از طریق شرکت‌های دارویی آسیایی به صورت قانونی دردسترس است، اما باردیگر، شما یا باید چینی باشید یا در زمینه‌ی طب سنتی چینی یا طب آیورودا اشتغال داشته باشید تا به آن‌ها دسترسی داشته باشید، و حتی بعد از آن، بیشتر درجات برای استفاده در عطرسازی مناسب نیستند.به عبارت دیگر، دسترسی مطمئن و پایدار به مواد قانونی بسیار مشکل است.از طرف دیگر، مقادیر بسیار زیادی از مشک غیرقانونی در بازار موجود است. مشک غیرقانونی یعنی، بطور خاص، مشکی که از آهویی که بشدت در معرض خطر انقراض است بدست می‌آید، و/یا مشکی که از کشور یا منطقه‌ای بدست می‌آید که در آن‌جا شکار آهوی مشک ممنوع شده است.این واقعیت که مقادیر بسیار زیادی مشک در چرخه وجود دارد نشان می‌دهد که نه پیمان سایتس و نه قوانین ملی که شکار آهوی مشک را ممنوع کرده‌اند، چه از نظر توقف شکار غیرقانونی و چه از نظر توقف جریان مشک غیرقانونی به بازار، تاثیر زیادی نداشته اند.یکی از رایج‌ترین تصورات غلط غرب در مورد مشک بدست آمده از آهو این است که قرارگرفتن نام آهوی مشک در لیست حیوانات در معرض خطر سایتس پایانی بر شکار آهو بوده است، و اینکه این آهوی کوچک خجالتی با خوشحالی و بدون مزاحمت در تپه‌های هیمالیا جست و خیز می‌کند. این اصلا درست نیست. در واقع، شکار آهوی مشک بدون وقفه در بیشتر مناطقی که بومی آن‌هاست ادامه دارد، چه این کار طبق قوانین خود آن کشور قانونی باشد و چه نباشد.در واقع، تجارت مشک مثال خوبی از زمانی است که تقاضای بسیار قوی برای یک محصول با ممانعت قانونی برای آن محصول روبرو می‌شود – به این صورت که تجارت مانند قبل انجام می‌گیرد، ولو اینکه تحت پوشش تاریک غیرقانونی بودن، قاچاق و مسخرگی عمومی صورت بگیرد. در بیشتر موارد، میزان ماده‌ی ممنوع شده در بازار افزایش هم می‌یابد.ارتباط بین ممنوع شدن و تجارت غیرقانونی برای موارد دیگر نیز کاربرد دارد. جی کی دیلپ از عطرفروشی ققنوس در اوج، در مصاحبه‌ای این را در مورد گربه‌ی زبّاد آفریقایی یادآوری کرد:” ۲۰ سال پیش، فشار جامعه شرکت‌های لوازم آرایشی و بهداشتی را وادار کرد تا استفاده از زباد را بدلیل وجود خشونت هنگام فرآیند استخراج متوقف کنند. آیا این کار شرایط استخراج را بهبود بخشید؟ تقریبا برعکس. به جای آن، این ممنوعیت قیمت چسب زبّاد (civet paste) را با سقوط آزاد مواجه کرد و پرورش‌دهندگان زباد را تا آستانه‌ی ورشکستگی کشاند. به دلیل کاهش شدید قیمت‌ها، پرورش‌دهندگان سعی کردند تا از طریق تولید چسب زبّاد بیشتر و بیشتر این کاهش درآمد را جبران کنند، که این به معنی این بود که گربه‌‌های زباد تحت فشار و استرس بیشتری قرار گرفتند تا چسب تولید کنند. یک وضعیت باخت – باخت برای همه، و منظور من از همه، حیوانات نیز هستند”.این در کشورهایی که شکار آهوی مشک را بطور کلی ممنوع کرده‌اند ثابت شده است. به عنوان مثال، هر دو کشور هند و پاکستان قوانینی دارند که کشتن آهوی مشک را در قلمرو این کشورها ممنوع می‌کند، اما امکانات و تجهیزات مناسب برای کنترل و توقف شکار این حیوانات را در اختیار ندارند. به همین صورت، دولت مغولستان در سال ۱۹۵۳ شکار آهوی مشک را ممنوع اعلام کرد، که این ممنوعیت حتی دو دهه پیش از حکم سایتس بود، اما شکار غیرقانونی جمعیت آهوی مشک را به سطح شوک آور 20% جمعیت سال ۱۹۷۰ آن‌ها رسانده است.در برخی مناطق هند، هنگامی که شکارچیان آهوی مشک توسط مقامات دولت محلی یا محیط‌بانان دستگیر می‌شوند، مشک‌ها توقیف و بعدا توسط دولت محلی به فروش می‌رسد. بنابراین مشک توقیف شده بصورت مشک قانونی در می‌آید که می‌توان آن را به منظور کسب درآمد در بازار خرید یا فروخت- میوه‌ی درخت سم زده شده دوباره شسته شد و به بازار برگشت!چین منبع قانونی از مشک دارد، یعنی مزارع مشک این کشور . اما میزان تولید این مزارع اصلا به میزان تقاضای بازار نزدیک نیست، و بنابراین بیشتر مشک غیرقانونی جهان به کشور چین می‌رسد.با توجه به این واقعیت که بازار دارای مشک غیرقانونی بسیار بیشتری از مشک قانونی است، این قابل درک است که فروشندگان عطر تمایل ندارند که درگیر خرید و فروش مشک شوند یا حتی در مورد مشک با دیگران صحبت کنند. هرگونه ارتباط با اعمال غیر قانونی به منزله‌ی نابودی یک برند خواهد بود، مخصوصا یک برند کوچک، هنرمندان عطرسازی که بخش بزرگی از موفقیت آن‌ها بستگی به شهرت آنان در اخلاق و مسئولیت پذیری اجتماعی دارد.اطلاعات بیشتر:مشک کشمیری (کستوری)چه کسانی مشتاق مشک اند؟آیا مشک غیرقانونی است؟نمونه های مشک کستوری (کشمیری)مرتبط با:مشک چیست؟ (بخش اول)مشک چیست؟ (بخش دوم)رایحه مشک شبیه چیست؟برای تهیه مشک چه مراحی طی می شود؟تأثیر آب و خاک منطقه در مشکنمونه گیری تصادفی از تَنتور مُشک آهو