عطریوم | خرید آنلاین عطر و ادکلن اصل 
نویسنده: کارشناس فروش 
مشک کشمیری (کستوری)
مقالات عطریوم
مشک کشمیری بخاطر خواص شاد، مفرح و از خود بیخودکنندهاش، نادرترین و باارزشترین نوع مشک است. اما مشک کشمیری اصلی، که با نام کستوری (Kasturi) نیز شناخته میشود، غیرقانونی است. دلیل آن نیز این است که این مشک نهتنها از گونههایی از آهوی کوهی بدست میآید که توسط سایتس (پیمان تجارت بینالمللی گونههای جانوری و گیاهان وحشی در معرض خطر انقراض) در لیست خطر انقراض(دستهی ۱) قرار گرفتهاند، بلکه همچنین از کشورهای منطقهای میآید (بخشهای کوهستانی هند و پاکستان شمالی) که شکار آهوی ختن را غیرقانونی اعلام کردهاند. به عنوان مثال جریمهی گیرافتادن با مشک کشمیری در پاکستان ۵ سال زندان است. واقعیت ترسناک در مورد جمعآوری مشک آهوی کوهیمشک آهوی کوهی مادهای شگفتانگیز است. اما نباید موضوع مهم را فراموش کنیم: در بیشتر موارد، آهوی کوهی برای جمعآوری مشک شکار و کشته میشود. شکارچیان غیرمجاز ابتدا آهو را در تلههای فولادی آهو به دام میاندازند و بعد یا آنها را به حال خود رها میکنند تا بمیرند یا به آنان شلیک میکنند. شکارچیان مجاز شلیک میکنند تا آنها را بکشند. این کار «کشتن مرغ برای گرفتن تخممرغ» توصیف شده است و دلیل خوبی هم دارد: یک کیسه مشک به ازای هر آهوی کوهی و دلیل فقط همین است. هیچ موردی دربارهی این منبع، تجدید پذیر نیست.جایگزینها در این مورد بصورت مزرعههای پرورش آهوی مشک در چین به سرعت ایجاد شدهاند، اولین مورد در سال ۱۹۵۸ تاسیس شده است. در این مزارع، آهو نمیمیرد ولی سالی یک یا دو دفعه به حالت بی حرکت در می آید (نگه داشته میشود یا بیهوش میشود) و غدههای مشک آن با یک قاشق مخصوص خالی میشود. آمار کشور چین نشان میدهد که میتوان از یک آهوی نر تا ۱۴ بار در طول دورهی حیات طبیعیاش مشک برداشت کرد.این مرگ نیست، ولی در آن روی سکه، آنقدر هم راحت به نظر نمیرسد. در اینجا چقدر رفاه حیوان مورد نظارت قرار میگیرد؟ تحقیق در این باره به هیچ صورتی ممکن نیست چراکه دسترسی از خارج به مزارع ممنوع است، و بیشتر مشک تولید شده در این مزارع در خود چین به مصرف میرسد و خارج از مرزهایش در دسترس نیست. سابقهی چین در مورد رفاه حیوانات جای بحث دارد.جی کی دیلپ، یک دکتر مجاز TCM (طب سنتی چینی) در ایالات متحده است. بخاطر کسانی که با آنها در چین در ارتباط است و بخاطر افرادی که در بیمارستانهای چین آنها را میشناسد (در بسیاری از بیمارستانهای چین کار کرده است)، قادر است تا مشک را مستقیماً از این مزارع وارد کند، اما او در این زمینه در اقلیت است.هنگامیکه از او پرسیده شد آيا میتواند تفاوتی در رایحه یا کیفیت مشک مزرعه با مشک بدست آمده از طبیعت وحشی بیابد؛ پاسخ داد: “تفاوت وجود دارد، اما فقط افراد باتجربه قادر به تشخیص آن هستند”. این حرف این امید را ایجاد میکند که روزی، منبعی واقعی از مُشکی که بصورت اخلاقی بدست آمده است برای صنعت عطرسازی به مقدار کافی ایجاد شود.با این وجود، به سرعت نباید هیجانزده شد؛ تلاشها برای تکرار کارآیی مزارع چینی در هندوستان شکست خورده است، که نشاندهندهی این است که شاید مزرعهداری برای بدست آوردن مشک یک تجارت ساده نیست. بهعلاوه، احتمال کمی هست که مقدار قابل توجهی از مشک تولید شده در این مزارع به بخش عطرسازی تجاری راه پیدا کند و حتی ممکن است اصلا ذرهای نیز به این بخش راه پیدا نکند، چراکه هر دو کشور چین و هند به مشک برای بخشهای درمانی سنتی مربوطهی خودشان (آیورودا و طب سنتی چین) نیاز دارند و ظرفیت جذب آنان، تنها بنا به جمعیت آنها، عظیم خواهد بود. اطلاعات بیشتر:چه کسانی مشتاق مشک اند؟آیا مشک غیرقانونی است؟تجارت مشکنمونه های مشک کستوری (کشمیری)مرتبط با:مشک چیست؟ (بخش اول)مشک چیست؟ (بخش دوم)رایحه مشک شبیه چیست؟برای تهیه مشک چه مراحی طی می شود؟تأثیر آب و خاک منطقه در مشکنمونه گیری تصادفی از تَنتور مُشک آهو
