منابع عطر سازی طبیعی، جانوری

منابع عطر سازی طبیعی، جانوری

مقالات عطریوم

سیویت افریقایی: همچنین به مشک سیویت معروف است، که از کیسه معطر این جانور به دست می‌آید. هایر رِیسیوم: به سنگ افریقایی معروف است، که از فضولات سنگ شده حیوانی بنام راک هایراکس (وبر الصخری به عربی) به دست می‌آید. مشک آهو: در اصل از کیسه مشک آهوی آسیایی گرفته می‌شود، امروزه این نوع مشک با نوع مصنوعی آن که به مشک سفید معروف است جایگزین گردیده‌است. کاستوریوم: از بدن سگ آبی آمریکای شمالی گرفته می‌شود. عنبر سائل: تکه‌ای از ترکیبات چربی اکسید شده، که از بدن نهنگ عنبر گرفته می‌شود. از آنجایی که برداشت عنبر سائل از بدن نهنگ عنبر بدون هیچ گونه آسیبی به بدن جانور انجام می‌شود، از معدود عوامل معطر حیوانی است که درباره آن بحث‌های جانبی کمی وجود دارد. شانه عسل: که از کندوی زنبور عسل بدست می‌آید. موم عسل و خود عسل هردو از طریق حلال‌ها می‌توانند استخراج شوند و ابسولوت (absolute) بوجود آورند. موم عسل در اتانول حل شده و اتانول تبخیر می‌شود تا ابسولوت موم عسل بدست آید. دیگر منابع طبیعی : گلسنگ، خزه بلوط : گلسنگ‌های متعارف مورد استفاده شامل اوکمُس (oakmoss) و تریمُس (treemoss) می‌باشند. جلبک دریایی: تقطیر شده آنها گاهی بعنوان روغن اسانس در عطر سازی استفاده می‌شود. جلبک‌هایی از نوع Fucus vesiculosus که بطور عامه به آن bladder wrack گفته می‌شود بدین منظور استفاده می‌گردند. اسانس جلبک‌های به علت هزینه‌های زیاد تولید و قدرت بویایی کمترشان بندرت استفاده می‌شوند، در عوض جانشینان مصنوعی آنها بیشتر در بازار کاربرد دارند.